Monografia „Karalne przywaszczenie autorstwa" stanowi obszerne opracowanie, powicone tematyce plagiatu w perspektywie norm prawa karnego materialnego.

W tym zakresie podejmowana jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy obecna formua znamion karalnego przywaszczania autorstwa, daje wystarczajc podstaw do wyprowadzenia optymalnego modelu podstawy karania. Jak si okazuje kwestia ta nie jest tak oczywista w przypadkach plagiatów ukrytych caociowych i czciowych. Problematyczna zdaje si te ocena zjawiska paralelizmu twórczego, z którym wie si niebezpieczestwo obejmowania zakresem kryminalizacji równie sytuacji plagiatowania idei, metod, czy te ustale naukowych (co stoi w sprzecznoci z definicj utworu w rozumieniu praw autorskich).

Szczegóowa analiza typu czynu zabronionego karalnego przywaszczenia autorstwa w perspektywie norm prawa karnego, i przy uwzgldnieniu systemu praw autorskich, prowadzi do wniosku, i zachodzi zjawisko niedookrelonoci znamion, które s w konkretnym i badanym przypadku dalekie od wzorca, jaki jest wymagany w myl zasady nullum crimen sine lege certa. Stwierdzenie to skania za dalej do przekonania, i dopuszczalne i zasadne s alternatywne formuy, w jakich mógby by ujmowany karalny plagiat. Zakres podstawy odpowiedzialnoci karnej za plagiat winien by – w duchu ultima ratio – ograniczony tylko do tych najskrajniejszych postaci narusze, które nios ze sob najciszy adunek bezprawnoci i zawinienia. Pozostae za naruszenia powinny by rozpatrywane w kategorii podstaw odpowiedzialnoci cywilnej, tudzie administracyjnej. Oczywicie w ten sposób przedstawiana jest propozycja zmian, z którymi nie kady przedstawiciel nauki musi si zgodzi. Jakkolwiek wartoci jest to, i rozwaania te skania mog do refleksji, czym te stwarzaj dogodne podoe do dalszych, pogbionych bada nad tym zagadnieniem.