Monografia jest pierwszym w polskiej nauce prawa karnego opracowaniem poruszajcym problem czynów zabronionych, które mog by realizowane jedynie przez wypowied, rozumian jako wszelkiego rodzaju celowa ekspresja.

Usystematyzowanie tematyki karalnoci zachowa ekspresyjnych jest istotne zarówno z perspektywy dogmatycznej, jak i praktycznej, w szczególno w kontekcie prawno-karnej kwalifikacji zachowa podejmowanych za porednictwem Internetu, które co do zasady maj charakter „sowa" a nie zachowa psychofizycznych.

Autorka kompleksowo rozwaa problem wypowiedzi jako czynnoci sprawczej/wykonawczej, charakterystyki takiej czynnoci oraz konsekwencji z owej charakterystyki wynikajcych. W szczególnoci przedstawia waciwy model wykadni wypowiedzi oraz zasady przypisywania sprawcy czynu popenionego przez wypowied.